Rouwen

Lang geleden sinds mijn laatste blog. 

Zware maanden achter de rug en nu in de rouwperiode. Ja wat is een rouwperiode... 

De maanden dat mijn moeder ziek werd, ben je verdrietig en bang, bang dat ze er niet meer zal zijn.  12 dagen geleden is mam overleden. Veel gevoelens door elkaar heen. Maar eigenlijk niet veel tijd om na te denken. Je bent druk, met kaarten , met van alles en nog wat regelen. Je gaat eigenlijk op de automatische piloot en ik voelde me eigenlijk heel sterk. Ze heeft rust, geen pijn meer, ik heb er vrede mee.. 

Om me heen werd wel gezegd, je klap komt nog wel, straks als alles rustig is. Mwoah, dat zal denk ik wel meevallen. Voel me zo sterk. Dat komt wel goed. 

Maar nu, BAM! 

Maandag de crematie gehad, en voor het laatst even naar m'n moeder kunnen kijken, voor het laatst even haar wang aaien, haar haar voelen. 

De deksel gaat dicht en dan ineens is het wel heel echt nu... Ik kan haar nooit meer zien... Gewoon nooit meer! Paniek sloeg toe. En de paniek is er nog steeds. 

Liefst ben ik alleen, alleen met mijn gedachten. Alleen met mijn kinderen. Alleen met veel verdriet. Op en af gaan de emoties. Moe, boos, opgelucht dat ze geen pijn meer heeft en nu rust heeft, dan weer zo klein voelen want ik wil naar mama... 

Tis echt een rollercoaster van emoties .  Vandaag lekker gebruncht, heerlijk zonnetje, lekker ontspannen , en ik kan wel in huilen uitbarsten daar want  er komt een gevoelig liedje op. Liefst ren ik naar huis, onder de deken. Weg van iedereen. Gelukkig dan afleiding van de kinderen. En even tijd gehad om te huilen. Dat lucht op. 

Ik wil haar appen, bellen, gewoon even vragen hoe het gaat. Nu praat ik in gedachten tegen haar. Ik weet dat ze altijd bij ons zal zijn. Maar o wat mis ik mijn lieve moeder... Ze was altijd zo trots op m'n blogs en deelde ze altijd op fb. Deze blog zal ze niet lezen, maar ze kijkt op ons neer, en ik weet dat ze altijd trots op ons zal blijven en alles meekrijgt wat er hier gebeurt. Lieve mam, voor altijd ben je bij ons, voor altijd in ons hart en ooit zullen we weer samen zijn. Love you, always.