Ken je dat? Dat je je ineens beseft dat je moeder bent? Vandaag erg druk geweest, nou ik was zelf niet eens druk eigenlijk. Maar voelde en had veel drukte om me heen. En dan ineens in de drukte en de chaos van de middag besef je, o my god! Dit zijn gewoon mijn 3 kinderen! 3 stuks!
Het was een ruzie middag. De hele tijd hadden de oudste 2 ruzie! Zo moe word je daar van. Ze besloten om allebei niet te spelen. Yeah! Wat een feest. Volgens mij dachten ze, laten we lekker thuis bij mams blijven en haar eens lekker gaan irriteren.
Natuurlijk dachten ze dat niet, maar zo voelde het wel. Gelukkig heb ik s'morgens toen de kleinste maar de peuterspeelzaal was even kunnen mediteren. Ik was dus aardig zen :-)
Vanmiddag ook zoiets. Oppassen op mijn kleine nichtje van bijna 3. Maar vergeten dat ik ondertussen de oudsten van school moest halen. 1 buggy. 1 autostoel en 1 fietszitje. Hmm niet echt handig.
Dan maar lopen en 1 in de buggy. En de ander naast me lopen. Heb er 20
Minuten over gedaan, want elk bloempje, steentje moest natuurlijk grondig en met alle verwondering worden bekeken.
Best eng over de singel. Buggy in de ene hand. Kind op de arm. Mensen zaten me aan te kijken van; waarom heeft ze geen tweelingbuggy? Of wat is ze in godsnaam aan het doen? Ja mensen, ik weet het zelf ook niet. Ik kloot maar wat aan. Maar heb de tocht naar school overleefd. Was gesloopt toen we thuiskwamen. En toen begon de ruzies thuis van de oudste 2...
In gedachten was ik al aan het aftellen tot bedtijd. Ik had de hele middag aanloop in huis en dan worden ze natuurlijk nog drukker.
Als eerste de jongste naar bed. Wat altijd een drama is om in slaap te krijgen. En na een half uur slapen werd hij overstuur wakker. En heeft een half uur gehuild. Zo zielig. Maar ik had hier dus zooo geen zin in. Want was natuurlijk aan het aftellen om ze alledrie zo snel mogelijk op bed te krijgen. Maar goed, haastige spoed is zelden goed. Dus even paar keer diep in en uit ademen en geduldig mn kleine vriendje troosten.
Nou en eindelijk zat ik om 21:00 rustig beneden. Mezelf ff volgepropt met chips, bami en m&m's, en dan is het zo weer half 10 geweest.
Zo nog even alles klaarleggen voor morgen. En dan hoppa!, slapen.
Maar wat ik dus zei, dat besef dat je kinderen hebt, heb ik niet heel vaak. Vooral omdat je zo druk bent de hele dag. 3 mooie gezonde kinderen, zo verschillend zijn ze. Het is hard werken,en altijd afvragen of je het wel goed doet. Maar ik ben supertrots op ze, ze leren van mij, en ik leer van hun. Ik ben dankbaar dat ik hun moeder mag zijn.
En dankbaar dat ze nu slapen. Want m'n energie is op. Dus snel naar bed. En opladen voor een nieuwe dag met mijn 3 musketiers.
Liefs Nathalie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten